Kalem Sende

Kendi hikayeni yazmak ister misin?
Elinde bir kalem var ve en baştan başlaman gerek. Kaç yaşında olursan ol şuanda yaşadığın herşeyi unut ve başla…

Neyi, nasıl değiştirmek istiyorsan yaz. Tek kural var. Değiştirdiğin herşeyin sonucunda olacakları da yazman gerek. Çok zor değil mi? Yaşadığın her şeye başka bir pencereden bakıp keşke şöyle olsaydı demek kolay. Ya da böyle yapmasaydım dediğin pişmanlıkları yazmak ta kolay. Fakat öyle olsaydı, böyle olsaydı dediğin şeylerin sonuçlarını tahmin etmek zor. Çünkü hepsi birer olasılık. Ve olasılıklar sonsuz. Yani yaşadığın hiçbir şeyin sonu yine senin istediğin gibi olmayacak. Belkilerle yaşamayı bırak. Yoluna devam et. Derin bir nefes al. Yolunda yeni başlangıçlarla ilerle.Geçmişi bırak.Hayat ayağına takılan taşlarla, yolda bulduğun dallarla ve gözyaşlarının içinde saklanan hüzün veya mutlulukla bir bütün. Seni Sen yapan ne varsa hepsi onlar sayesinde değil mi?

Ne olmuş üzülmüşsen, ağlamışsan, endişelenmişsen,kahretmiş ve kahrolmuşsan ne olmuş? Ne olmuş karalar bağlamışsan? Gökyüzüne çevir başını da bir bak.Hangi karanlık aydınlığa dönmüyor. Nasıl ki kış bahara dönüyor, gece gündüze.. Bulut yağmur yaparken kararınca bulut olmasından farklı bir şeye evriliyor mu? Ya da güneş,dünya dönerken aya merhaba diyor da güneşe geri kavuşmuyor mu?

Sen tanecik bir insansın. Bu kadar büyüttüğün her şey seni küçültmekten başka ne işe yarar. Adımlarını kesmeden yürümek zorundasın. Düşeceksin, daha dik kalkacaksın. Olmadı mı? Bir daha düşeceksin, bir daha kalkacaksın. Vazgeçmeden tökezleye tökezleye koşmayı öğreneceksin. Bebek oldun, herşeyi zamanla öğrendin. Bu haline bir solukta gelmedin. Zamana yay kendini. Yaşayacağın, yaşatacağın her şey bundan sonra senin hangi yolları seçtiğinle ilgili. Bu sebepten duramazsın. Seçilme, seç… Ve daima yolunu yine kendi ışığınla aydınlat. Sen bir kukla değilsin. İplerin başka birinin elinde olamaz. İplerini tut ve hangi yöne gideceksen oraya git. Unutma! Seçtiğin hangi yol ise, yaptığın her şey senin sorumluluğunda.
Ha! Sorumluluk demişken; önce kendinden sorumlu olduğunu da sakın atlama… Huzur dolu yolların olsun. Sevgiyle…

YAZAR: Hülya ÖLÇÜCÜOĞLU